Duszpasterstwo rodzin
Cele DUSZPASTERSTWA RODZIN
1. Pogłębienie wiedzy i formacja katolików świeckich (szczególnie małżeństw, rodzin) w zakresie teologii małżeństwa i rodziny, odczytywania i rozumienia powołania w małżeństwie i rodzinie, odnalezienia tożsamości, budowania relacji i rozumienia wolności poprzez:
– stałe słuchanie i czytanie Słowa Bożego,
– eucharystię,
– pielgrzymki, wyjazdy,
– udział w rekolekcjach, konferencjach, warsztatach itp.
– regularne spotkania formacyjne,
– poznanie nauczania Kościoła o małżeństwie i rodzinie,
– rozumienie powołania w małżeństwie i w rodzinie.
– budowanie duchowości małżeńskiej, życia wewnętrznego.
2. Stanie na straży chrześcijańskiego systemu wartości w dobrze pojętej wolności (sakramentalność i nierozerwalność sakramentu małżeństwa). “Promowanie” małżeństwa i rodziny jako podstawy wspólnoty Kościoła, która ma swoje źródło w stwórczym zamyśle Boga i posiadającą szczególne zadanie w dziele zbawienia.
3. Podejmowanie działń celowych, które zmierzają do urzeczywistnienia zbawczego planu dotyczącego małżeństwa i rodziny:
relacja (potrzeba) Kapłan – Rodzina/ Małżeństwo
Uczestnikami tych działań są wszyscy ochrzczeni i bierzmowani mocą powszechnego kapłaństwa oraz małżonkowie i rodziny na mocy sakramentu małżeństwa. W sposób szczególny w posłudze Kościoła wobec małżeństw i rodzin uczestniczą ci, którzy mocą święceń kapłańskich otrzymują pełny udział w posłannictwie Chrystusa. Ich misją jest głoszenie Ewangelii i szafarstwo sakramentów. Tzn., że duszpasterstwem rodzin można nazwać tylko tę posługę, która jest osadzona w Słowie Bożym i zakorzeniona w sakramentach Kościoła, przede wszystkim sakramencie Eucharystii oraz pokuty i pojednania , co zakłada obecność kapłana w duszpasterstwie rodzin.
4.Wydobywanie i ożywianie licznych darów naturalnych, które są udziałem małżeństwa i rodziny, jak i wielu darów płynących z sakramentu małżeństwai włączenia we wspólnotę Kościoła, tj wspieranie różnych inicjatyw rodzinnych, działalności ewangelizacyjnej, modlitewnej, charytatywnej czy społecznej (realizowanie obowiązku apostolstwa ludzi świeckich), służba.
5. Włączenie dzieci (na miarę ich wieku, możliwości ) w różne formy aktywności duszpasterstwa:
– filmy, zabawy i warsztaty, rekolekcje, wyjazdy, wspólne wieczory;
– wspólna modlitwa w domu;
– zaangażowanie w eucharystię (modlitwę wiernych, śpiew, służba przy ołtarzu).
6. Modlitewny charakter duszpasterstwa: Modlitwa indywidualna i wspólna (w rodzinie, w duszpasterstwie). Różne formy modlitwy. JP II :”Nie ustawajcie w modlitwie! Trzeba się zawsze modlić, a nigdy nie ustawać (por. Łk. 18,1)
Ojciec Święty JP II zwracał uwagę, że potrzebna jest modlitwa rodziny, modlitwa za rodziny, modlitwa z rodzinami . Modlitwa bowiem służy umocnieniu duchowej spoistości rodziny, sprawiając, że staje się ona silna Bogiem. Modlitwa rodziny winna obejmować także tych, którzy już odeszli, oraz tych, którzy mają przyjść na świat, aby każdy człowiek w rodzinie był „omadlany” na miarę dobra, jakie stanowi – na miarę dobra, jakim jest dla niego rodzina i on dla rodziny. Intencje stałe i te, które pojawią w rożnych sytuacjach.
7. Cel człowieka – świętość – Niebo. W jaki sposób? Na wzór Świętej Rodziny : Maryja– (Maryjność, obraz Matki, różaniec, siedem boleści, Królowa- koronacja, kwiaty symbolika, litania, dogmat, traktat św. Ludwika…) – zgłębianie tematu i analogicznie – Józef – Jezus.